WYCIECZKA DO SANDOMIERZA BARANOWA SANDOMIERSKIEGO

Wtorkowy ranek przywitał nas jesiennym chłodem i delikatną mgłą, ale to nie zepsuło nam humoru. Przecież przed nami wycieczka! Wyruszyliśmy z Żurowej o godz. 7.30, a już o 10.00 zwiedzaliśmy renesansowy zamek magnacki w Baranowie Sandomierskim. Staliśmy na dziedzińcu, podziwiając zdobione kolumny, maszkarony mające chronić przed złymi duchami i arkadowe krużganki z 33 herbami szlacheckimi na ich sklepieniu. Ogromne portrety ludzi związanych z tym miejscem, ściany pokryte jedwabiem, pozłacane lustra i żyrandole z prawdziwymi kryształami znajdujące się w zamkowych pomieszczeniach sprawiły, że na chwilę przenieśliśmy się w inną epokę. W zamkowym przyziemiu obejrzeliśmy wystawę ćmielowskiej porcelany oraz wystawę prezentującą ginące zawody. Tutaj największe wrażenie robi wydobyte z Wisły 12-metrowe średniowieczne czółno dębowe wykonane z jednego kawałka drewna. Wyposażeni w pamiątkowe monety opuściliśmy zamek.

Po godz. 12.00 byliśmy już na sandomierskim rynku. Tu, przy zabytkowej studni, czekała na nas pani przewodnik, która przedstawiła nam historię powstania tego królewskiego miasta pełnego ładnych zaułków, uroczych kamienic i wąskich, krętych uliczek, po których poruszał się pewnie serialowy ksiądz - ojciec Mateusz. Nie mogliśmy więc pominąć wystawy "Świat ojca Mateusza". W pomieszczeniach zaaranżowanych na wzór tych serialowych natknęliśmy się na naturalnych rozmiarów woskowe postacie aktorów, nic więc dziwnego, że poczuliśmy się tak, jak na planie filmowym. Jeszcze tylko zdjęcia i z żalem opuściliśmy to nietypowe miejsce. Przy jednej z uliczek dostrzegliśmy 80-kilogramowy pierścień z ważącym 30 kg oczkiem z kamienia pasiastego występującego jedynie u podnóża Gór Świętokrzyskich. Podobno to kamień optymizmu, chroniący przed złem i dodający energii, więc nie sposób było go nie dotknąć. Następnie Wąwozem Św. Jacka Odrowąża udaliśmy się do romańsko - gotyckiego kościoła św. Jakuba. To pełna symboliki świątynia o surowym, głównie ceglanym, wnętrzu. Szczególnie utkwiły nam w pamięci scena przedstawiająca historię męczeństwa 49 dominikanów oraz barokowy sarkofag księżnej Adelajdy wykonany z jednego kawałka drewna i bogato zdobiony dekoracjami roślinnymi i heraldycznymi. Po opuszczeniu kościoła czekał nas spacer lessowym Wąwozem Św. Królowej Jadwigi. Tu poznaliśmy legendę związaną z patronką naszej szkoły, więc wiemy już, dlaczego ten liczący 500 m długości wąwóz nosi jej imię. Do zwiedzenia pozostała nam jeszcze Podziemna Trasa Turystyczna. 40-minutowy spacer wąskimi, krętymi korytarzami pozwolił na podziwianie średniowiecznych piwnic, w których kiedyś kupcy przechowywali swoje towary. Widzieliśmy też różne wymyślne narzędzia tortur, odczytaliśmy zapisany na tynku opis XVI-wiecznego Sandomierza i poznaliśmy kolejne legendy i ciekawostki związane z tym miastem. Na koniec zakup pamiątek, wspólne zdjęcie przy Bramie Opatowskiej i powrót do domu. W Żurowej byliśmy przed godz. 20.00.

Nasza szkolna wycieczka dobiegła końca. Aktywnie spędziliśmy czas, poznaliśmy kolejny region naszego kraju, jego historię, zabytki i niepowtarzalny klimat. Na pewno jeszcze kiedyś tu wrócimy.

Małgorzata Król

GALERIA ZDJĘĆ (KLIKNIJ)